му (зам.) - горчи (гл.)

Седеа згрбавени, чиниш во своите пазуви кријат нешто што само тие го имаат.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Устата му се лепеше и му горчеше.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Јордан Шоп го распрета огнот и стави врз жарот располовена тиква - оскрбен е, му горчи душата, ќе се засладува.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)