Најмалиот брат на татко ми секогаш доаѓаше со полн багажник играчки од Германија.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Баба ми беше речиси цела во гипс и завои, а дедо ми и Александар по една рака и нога!
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Мајка ми секогаш зборуваше: „Мило дете, да ги нема богаташите (некако, сепак, веќе во тоа време имав извесни мали идеи), да нема богаташи ние ќе немавме што да јадеме.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Сѐ поретко ја гледав Клара. Таа повеќе не доаѓаше во болницата, ретко ја посетуваше Сара, кога доаѓаше кај мене мајка ми секогаш наоѓаше некој неубав збор за неа, и таа не се чувствуваше добредојдена.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Сега таа помагаше во домовите во кои живееја жените избркани од своите сопрузи и во домовите за деца без родители.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
За големо чудо на сите ни успеа да го повлечеме првиот чад.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
„Не е тешко“, реков, „небројница пати ги гледав тато и баба како палат цигара.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Баба ми секогаш вака подмижува со левото око.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Доаѓај ми секогаш ко ноќта Тивко плачи. Тивко смеј се. Тажи.
„Дождови“
од Матеја Матевски
(1956)
Доаѓај ми секогаш ко ноќта тивка, мирна, макар малку тажна.
„Дождови“
од Матеја Матевски
(1956)