ми (зам.) - веќе (прил.)

Не зборувајте ми веќе за старите нешта, тие се мртви. Како Американката. Мртви.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Каква болка може да носи рибата под студените перки. „Момче“, суво воздивна без љубопитност мерејќи ги неговите широки раменици. „Читајте ги Давидовите псалми и не додевајте ми веќе.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Мислите, моите нерви се од железо, а?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Престанете и двајцата и кажете ми веќе еднаш што се случило!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
— Цело село е со Германци, вели, мажот ми веќе го зедоа.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
- Во твоето Кукулино ноќе ќе ти се собираат пред врата.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Бегај одовде и не здодевај ми веќе. Овде сум родена, овде ќе останам.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Не давајќи ми веќе да зинам, колку што можеше посилно со своето тешко касапско рачиште ме кутна наземи, во новата прав на пролетта што како пламен никнеше од земјата.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Можеби не се знае каде, но јас и мајка ми веќе насетуваме; некаде в логор.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)