И забите ми фаќаат оскомина. Како киселица да сум пасел.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И само кај него ми запираат мислите, само таму ми фаќаат корен. 12.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
А што е најважно, многу брзо ми фаќа главата.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)