„Причекај малку“, мистериозно изјави и исчезна во бањата. Се попалив. Тоа е тоа. Конечно.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Те паметам, благословена, како не би те запаметила? Тука, на истово место клекна пред мене и ми упати многу лути зборови пред да побараш прошка!
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
После сите изјави, стискања, мали шеги и рутини, по сите поминати милји, изедени јадења, препешачени музеи и одгледани филмови, конечно природно и достоинствено ќе се споиме во конечниот чин на интимност и љубов. Горев. Margina #32-33 [1996] | okno.mk 155
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Бавно ми упати еден долг поглед, како да решава нешто, а потоа си дозволи себеси да поцрвени, вратот ѝ се облеа со лилјакови печати.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Кога ме забележаа ми упатија поздрави, со ироничен призвук.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Ова значи дека ти проштева, - рече свекрвата и ми упати една блажена насмевка.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
По некое време го слушнав телевизорот како се гаси, а потоа силно тресење на креветот додека Дино се местеше до мене.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)