ми (зам.) - свети (гл.)

Сонце светло ми светеше гора ми се зеленеше в гора пиле песна пее.
„Бели мугри“ од Кочо Рацин (1939)
И однадвор и однатре ми свети: ми ја грее душата, ми поминува ко со рака по лицето.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
А од кај него нешто постојано ми свети.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Уште само очите ми се оставени на исто. Ми светат уплашено во длапките.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Нема кој да ми свети, вели Левтерија, треба да слезам долу. - Јас ќе ти светам, вели Григор.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Јас се замислувам за децата и почнуваат да ми се поткреваат јаболкцата на образите. Да ми светат очите.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Не знам дали мене ми свират штурците, дали мене ми светат ѕвездите?
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И во темницата само неговите зборови ми светат. Ме топлат, ме ладат... 104
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)