На пилето ќе му речеш: „како што ти работат крилјата, така да ми работат рацете, прстите“ . И кошула ќе веземе, ѝ велам, твоја рака ракавите ќе ги везе.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Јас мислев некој ќос прета, вели и ме одѕидува, ги растуркува камењата. Свеста веќе ми работи ко аероплан.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Татко ми беше многу фер човек, кога дозна дека татко ѝ на стрина ми работел кај еден Србин, тој ѝ рече на стрина ми: Да одиш да си го земеш татко ти, тој е стар човек и да си го гледаш тука, има за сите леб.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Господе, си велам, што ми работи сега свеста, кај ме остава?
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
— Другава уште ми работи, вели Евгенија Милеска.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
„Потивко, Иване, и мајка ми е без работа. И во нашето семејство, ама само половично зашто татко ми работи - е присутен овој проблем.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)