Да не правиш како онаа наша поговорка: „Појди, дојди в Тетово, да ми мине летово...“
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Бев нервозен, дали ќе најдам место во возот; ќе најдам ли сопатници, со кои ќе ми мине времето на ова далечно патување, кое трае деноноќие.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
И сега денес по снагата ми минуваат трпки.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Во неа ми мина векот, - рече, а потоа се сврте кон Денко, во чии очи насети чудење и рој прашања, па му објасни: - Можеби не знаеш, немале време да ти кажат, ама зимоска си ја запалив колибата, јас старо аро, изветреано. Пламна, милата, како ќибритче.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Кога ќе се сетам на времето од пред две – три години и на мојата најголема и најтажна опсесија – дека годините ми минуваат, сите некаде одат во странство, а јас преку граница не сум мрднала, и дека којзнае кога и дали воопшто некогаш ќе ми се случи, ми доаѓа самата себе да си се изнасмеам.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Имале право моите, светот нема да ми побегне, допрва е пред мене животот и патувањата.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
- Признавам, - ѝ реков, - дека во тие моменти ми се чини оти те мразам и дека посакувам никогаш повеќе да не те видам, ама кога ќе ми мине лутината ми е жал што сум те мразел.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Чудесна свежина ми мина низ сето тело.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
„А, ти си тој - Марко! Нели беше закашкан во аферата со чоколадите и сликичките - животинско царство? Како да ти се уарнило!
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Подобро ќе е за тебе да учиш, а не да се занимаваш со вакви проблематични работи!“ зборуваше строго и ја крена тетратката - со изнашарани цветови, срца, прашалници.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
„Лексиконот, мајчице мила...“ низ телото секавично ми минаа морници.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Јас, поправо, и не помислувам дека ќе бидам овде на оваа планета толку долго, тоа е само игра и иронична идеја што ми падна на ум, за да ми мине времето.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)