мене (зам.) - по (предл.)

Му вели: изутрина кога ќе станеш, ќе појдеш кај Методија Лечоски, дрварон, и ќе му го дадеш писмово што мене по грешка ми го испрати поштата.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
* Седам во тремот додека врне дождот а чинам дека тече по мене по моите вршки и лисја по моите гранки по стеблата по корењата по моите мравки тече по мојата шума по мојата земја по мојата мисла тече по мојата изненада закопана во брчките го брише мојот уплав мојот страв мојата осаменост во бесоницата во трептеж во напуштеност врви по дамарите мои се вовлечува во моите очи дождот што ме буди што крепи што плоди и јас станав извор што ѕвони цвет што се шири плод што се дрочи додека живеам и растам во оваа стара шума на моето постоење во вишнава гора во шумниве лисја.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
Во оваа борба мене по втор пат ме ранија.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)