Ноќта не фати бура.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
- Па, Кире, јас гледам пред мене дете... и немој да се навредиш.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
А знаеш, дедо Пандо, тие цело време си мислеа дека ние таму, во државите, учиме.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Мајка гласно почна да плаче и прегрнувајќи ме залелека: - Сирачиња мои, сирачиња...
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
- Главно мене децата да ми се радуваат, - ми вели таа мене, а јас сум над една бездна: ако не паднам во бездната пред мене, сигурно ќе се содробам во бездната зад мене.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
За мене децата беа едно, но љубовта кон него друго.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)