мене (зам.) - извира (гл.)

Оттаму, длабоката привлечност кон телото, кои неговите состојби и промени, кон остварувањето на допир со другото тело, кај мене извира само од љубопитноста на истражувачот за немирните игри на виртуозот Ерос.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
-Да, бре! Кај мене извираат, па да давам! -Леле, ама си прост! Сите така даваат.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Зар не гледаш оти од мене извира и шурка тенка нишка подадена од Бога, која Тој ја испраќа само на избраните, кои носта иста болка, како неговата болка кон Идинородниот син - Јагнето Божјо.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)