За дотаму ли сум дојдена?...
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
„Васј, не симнувај ме од среќата“, молеше тој, а јас, збунета од неговите зборови или од неговата чудна неприсутност, ги расчеречував очите, гледав околу него, се напнував да го видам она што тој можеби навистина го гледа, а таму ништо освен ништото.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Со денови седам врз долапот а пак таа ме зема в раце само кога брише прав преместувајќи ме од едно на друго место.“
„Градинче“
од Бистрица Миркуловска
(1962)
- Избави нѐ од лукаваго... избави нѐ од лукаваго... повтор повторува - избави ме од помислите на мачно минато... да не ми се скориваат темни јадови... не бидува - да не би - Скраја да е! - да се вратат...
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
Тогаш се прекрстив онака како што татко ми велеше, ко што ме советуваше, се прекрстив и изустив: „Господе Боже, ангелу што ми стоиш на десното рамо, чувару, Спасителу...спаси ме од рогатиот, од оној кој со Господа бил, а Господ аждер го престорил, наземи го испратил. Спаси ме, Боже, од сатанаил.“
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Избави ме од сите искушенија што ми стојат на патот, направи болката помалку да боли.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Ги мразев афоризмите и никогаш не дојдов да ти речам крвта не е вода, извади ме од смоларата и стави ме на началничка маса.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Најди пари, откупи ме, откупи ме од татко ми!... Не давај ме на друг, Костадине!...
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)