ме (зам.) - штипка (гл.)

— И мене, велам, уште ме штипкаат влакната.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
- Задоволна си? – ме прашува и ме грабнува да ме гушка, да ме штипка, да ме гмечи, да ме бакнува каде што ќе стигне.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Некоја остра свежина ме штипка за очи и за нос, ми мириса на изгушена риба.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)