ме (зам.) - чини (гл.)

И уште колку, колку пред мене се нижат, ме чинат да летнам, ко сокол да прхнам!
„Мое село“ од Ванчо Николески (1950)
Некако бев вкоренета во гласот, го чувствував како ми минува низ телеото, како жива духовна мисла, штотутку осознаена, која се распрснува насекаде низ телото и ме чини свесна за мигот.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)