ме (зам.) - утеши (гл.)

Набрзо потоа ме утеши, а дури и ме зарадува мислата дека сигурно имала бурна ноќ, за која подоцна со нетрпение ќе ми раскажува, па утрово се вратила во својата драга постела, да го досонува остатокот од животот ...
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Ја стискам дланката, и гледам: Од огнениот глас на искрата остана само студ на пепел Што се мачи да ми шепне нешто, Да ме утеши, да ме залаже...
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
„Ах, да! Па, сепак е поредок...“ , се согласи превосходството. Нема збор, ама ме утешија!
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
„Па познато е, ваше превосходство, бидејќи овде нов поредок има„, му одговори советникот, „Зашто, ние, така да речам, сме мртви, ваше превосходство“.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Единствената бунтовност на која јас можев да се потпрам беше држењето настрана од ваквите забави, и тоа, донекаде, умееше да ме утеши.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
И ја зедов главата во мојот скут, толку се растажив што не можеше никој да ме утеши.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
-Ќе се расчисти таа. Трпен спасен – додаде по малку.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Е, навистина ме утеши мислам беше нејзиниот коментар, а јас за да ја превозмогнам непријатната ситуација што завладеа ја посоветував да земе плескавица ако веќе решила во “Зора” да вечера.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
А можеби и не врвеа сите поединости така како што сега ги средувам.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Немај гајле – се обиде да ме утеши Господ.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Би требало да ме утеши таа мисла.“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Држ ме сега за глава да ме утешиш.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
ДИМИТРИЈА: Ај тебе жена ти ќе те утеши, кој да ме утеши мене што ве родив.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Баба ми се насмеа и ме утеши: - Мајка ти ќе знае да се снајде.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Плачев, си ја корнев коста и преколнував што прифатив да дојдам во тој град каде што немав никој близок за да ме утеши во најтешките моменти.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Беше свртен со грб додека разговараше и тоа малку ме утеши.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Наместо да ме утеши тој ми велеше: - Ако, ако, и ти малку да останеш сама да видиш како е.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Ова откритие малку ме утеши.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Се дружеле уште од прво одделение, кога двете живееле во Битола.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Не разбирам, ако толку сме им недостигале, зошто отишле без нас? Кој ги терал?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- За тоа ти да не береш гајле – ме утеши. – Брат ти ќе ја среди таа работа – и самозадоволно ми ги покажа мускулите на рацете.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
И од тетка ми Ане, таа секогаш знае да ме утеши.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Но, потоа се сетив: ни Ивана не го познава Игбал, ниту пак тој неа.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Како мислиш да ја средиш? – се заинтересирав. - Моја работа – се правеше важен тој.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
За да ме утеши, таа ми раскажува за нејзиното пријателство со тетка Жана од Белград.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Стоевме двете надвор од аеродромската зграда и не знаевме што да си кажеме.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
На денот на заминувањето на Ивана бев премногу тажна за да може да ме утеши што и да е.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)