ме (зам.) - упокои (гл.)

А во издишката цвет еден цути Со многу искри околу цутот (Велат Тоа се ѕвезди), Гнезда во скутот Со пилци разлетани и во него слетани Да ме тешат, да ме успокојат Пред да ме легнат, да ме упокојат.
„Сонети“ од Михаил Ренџов (1987)