ме (зам.) - убие (гл.)

Дики: Онаа дебелата? Она буре за гомна?
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Грета: Не, Дики. Оној кој сега сака да ме убие е Еди Краста, филмски продуцент и еден од најзлогласните црни магови во земјава.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Тој е делумно одбранбен („Ако сум мртов, никој не може да ме убие”); делумно е обид да се потврди поразителното чувство на вина кое ја измачува индивидуата (отсуство на правото да се биде жив).
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
„Сум, Ралфи, убав куп од месо полно со импланти каде можеш да ги ставиш своите валкани работи додека наоколу бараш луѓе за да ме убијат.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Ќе раскажувам такви приказни што ќе се вратат, намерно, од сите четири страни на светот, за да ме убијат.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
В ред, јас сум онаа што ја прогонувате со својата омраза и очекувам еден од вас повторно да ме убие.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
А кога платив петстотини златници вкупно за црниот отровен створ со крст на грбот, го зедов чудниот товар, кој од не знам какви причини, за Писмородецот беше поскапоцен од товари злато (оти рече ќе ме убие од биење ако не дојдам за шеесет дена) и тргнав назад.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Ја бакнував диво по вратот, ја гризев; таа молеше да престанам, да не ја повредувам; ѝ ја зграпчив кошулата и ја повлеков; сите копчиња се разлетаа во темнината и потем, во наредните два-три мига го слушав продолжениот звук на нивното удирање на кејот, како ситен дожд од ориз; на слабата ноќна светлина блеснаа нејзините млади гради, како кај кучка; почнав да ја гризам по целото тело, и одеднаш се најдов со устата врз нејзиниот папок; таа ме удираше со тупаници по главата, велеше дека сѐ е готово после ова, дека сум уништил сѐ, дека сум свиња, дека ќе ме пријави, задолжително ќе ме пријави, дека ќе ме убие, дека Партијата ќе ме убие кога ќе им соопшти, но мене веќе за ништо не ми беше грижа, и јас само го бакнував нејзиниот папок, таа рајска чаша со небесен нектар, тој центар на вселената и почнав да тонам длабоко, да пропаѓам во непознати длабочини;
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
-Како, кога тој без малку би ме убил.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Само јас останав, а и мене ме бараат за да ме убијат!“ Оти нему Бог ќе му одговори: „Не си само ти!
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Тие би ме убиле, без премислување. Верувај ми.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Чинам се најдов во оперативна соба, пак мојот омиленик доктор, хранејќи се од задоволство и љубов, ме допре со аморната справа ме удри ме уби, ме улови...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Чинам се најдов во оперативна соба пак мојот миленик доктор хранејќи се од задоволство и љубов ме допре со аморната справа ме удри, ме уби, ме улови...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Беше најстрашно што во продолжение на целата година пред оној ден, јас, некаде потајно од себе, се ребрев постојано од нешто такво, дека не сакав да се обѕрнам наоколу, само за да не откријам нешто такво, да не ме убие нешто такво, зашто нема ништо покревко од она, кога човек ќе потера кон една страна со сите свои дамари, полетал натаму, нема ништо покревко од него тогаш, кога ќе погледне во своите нозе и кога ќе види дека коренот му е - разјаден.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Кога би се вратила долу, би ме докрајчиле спомените, би ме убил погледот од очите на тој што ми ја надена болката над сите болки.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Леле! Дома ќе ме убијат! Сум го загубила чувството за време. - И за простор, Срцка!
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Немам ништо убиено, рече сапотничанецот, мене сакаат да ме убијат. - Кој, праша војводата. - Браќата на Доста, вели дека сакав да ја грабам
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Сега почнувам и да не се плашам и да се плашам. Што е ова со мене, си велам, до преѓеска се молев да ме убијат, до преѓеска ја молев смртта, а сега смртта почнува да ме потплашува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Жената на средниот брат ја наполнила тавлијата со алишта и тргнала, па клекнала пред жената на најстариот: „Сестро, ѝ рекла, сестро мила, денес јас сум редница, мене ми е редот да им однесам храна на мажите, арно ама маж ми ми рече оти ќе ме убие ако не му ја исперам преслеката, а тавлијава ми е полна, дури и преполна.“
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Оди, мила наша, а ние ќе ти ја наполниме таблата со турли-турли јадења, мажите со насмевка да те пречекаат, тебе аберџијке, што ќе им ја заголнеш душата.’ И така ја наполниле таблата со езерски риби прелиени со мед и со суво грозје, со сарма од лист од винова лоза, со сирење од немркана овца и со слатки од бадеми.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Заборавил кој бил и заборавил дека лежи ранет од шрапнел на боиште и дека повикува - Константин доаѓа; му го шепоти Коранот на свој јазик и пак неизменет, со недвосмислено значење: Ако ја подадеш својата рака, кон мене да ме убиеш, јас не ќе кренам рака на тебе за да те убијам, од Алах, мој бог на светот, се плашам ...
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
„И ќе ве пцујам, тебе и сѐ што е твое, ваше. А ти, крџалијо, дојде да ме убиеш.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Со гневен шепот ми рече дека ќе ме убие поради тоа што го правам. Ги разбрав тие зборови.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Тој не можеше мене да ме убие.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Ме уби веста за мојата смрт, Јано, завиткај се в бело и дојди да се смееш над мојот весел труп, и пишуваше в полусон, колнејќи се кога ќе се разбудеше дека утре навистина ќе и прати писмо.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
А на месечината гласно ѝ рече: „Сите ме заборавија, а мене ме уби веста за мојата смрт.“ Чудна птица беше тој Отец Симеон, се раѓаше како феникс: од пепелта на својата смрт.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Египетскиот раиз му вели во шега: Ти сакаш да ме убиеш!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Пред да влезе во неговиот кабинет бараат од него да го остави својот револвер кобра.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Никогаш не бев расположена, ме уби чувството за мајка ми.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Кога дојдовме до водата видов дека двајца партизани ја чуваат за да не се напиеме изморени.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Трајче пак, како да знаел дека ќе загине.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Кога ги заробивме Германците, си зеде германско ќебе а мене ми го даде неговото ќилимче за спомен, тоа што мајка му го ткаела и ми рече: Милка, еве ти го ова ќилимче за спомен, имај го, ако ме убијат, вечно да ме спомнуваш.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Ми се чинеше, да имаше вода и кај непријателот, дури и да знаев дека ќе ме убијат, ќе одев да се напијам, а потоа нека се случеше што сака.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Два дена пред моето апсење Ема ме растури, ме уби.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Не знам кој ме вовлече во таа игра; беше ли тоа Нинослав, беше ли тоа Круме Волнаровски, беше ли тоа разработен план или само игра на случајот?
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Влегов во мрежата за работа на црно со жените од Прифатниот центар за странци, а тоа беше спротивно на мојата борба за човековите права. Тоа ме уби.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
„Те молам, ѝ велел Фред, немој да ме убиеш! Само замини!“
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Дури и нека ме убие, јас би била само среќна.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Бог да ме убие ако мисла за лошо, лошо в куќи да ми дојде.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Полковникот возбудено свика: - Сакаше да ме убие... - Да ве убие?!
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Вие сте продадени души... Непријатели држите во манастиров... Останаа живи на Кајмакчалан, не ги смачкавме, а сега се прават пријатели... Вие сте издајници... Заради нив сакате и мене да ме убиете...
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Погледна низ прозорецот и виде на крај на улицата размафтано темнозелено палто.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Тогаш, зошто не ме уби на операција, кога веќе сакаше да го сториш тоа?
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Таа болка ме уби, во мојот труп остана да живее некој друг. Името му е Јанко, слушај ме.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
„А мислев дека мене си ме убила. Мислев дека си ме предала.“
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Сега ќе ме убиеш ли, ќе жртвуваш ли жив човек за мртовец?“
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Но ти не можеш да ме убиеш, ѝ рече.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Завет Пред да ми се отвори морето проговори: завети си нешто Јас реков: Поезијата, ме знае Тоа: Не, таа трае Јас: Љубовта, ме уби Тоа: Не што не се губи Јас: Среќата, ме нема Тоа: Добро, ќе ја земам.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
„Не можеш да ме убиеш. Прво ќе мораш да ме најдеш!“ „Ќе те најдам!“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
АЦЕ: Овој се стрча кон мене и се дереше дека ќе ме убие.
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
Профим ми се закануваше дека ќе ме убие ако не му ја вратам.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Говори она: „Не боите ли се вие Бога, да ме убиете без кабахат?
„Избор“ од Јоаким Крчовски (1814)
Маштеха моја ме излагала и ме дала на ваши руки да ме убиете, ама се надејам да ви оврне вам Бог за такво беззаконие.
„Избор“ од Јоаким Крчовски (1814)
Не ми е гајле. Тие сакаа да ме убијат.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
КЛАУС: Ве преколнувам, господине Андреевиќ. Немојте. Немојте, да ме убиете.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Нормално и неизоставно е дека ќе ме убие.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Се опорави и дојде кај мене да ме моли за прошка. Веќе не можев да го сакам.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Му се заканував дека ќе го убијам доколку оди со други жени. Одеше. Пукав во него.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Дадов отказ. Човекот што ме вработи се закануваше дека ќе ме убие ако заминам. Не ме уби, најдов друга работа.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Се вљубив. Човекот во кого се вљубив не ме сакаше. Ми рече да се чистам.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
А тој беше гас и гаќи со преседатељо на општината мислеше дека нему никој ништо не му можи и тој, заедно со овој Војнета наш мене ми ги имаше пуштено партизаните да ме убијат зошто сум бил кмет и сетне со нивни ниспет партизаните ме затворија а и уште да можи нешто најлошо тие мене ќе ми го сторат зашто тие сет вногу лоши луѓе ама и овој партизанскио суд што не ет суд туку суди само накодошени луѓе мене мана не можеше да ми најде и ме ослободи ама Трајко Казиловски и Војне мене дрвата не ми ги имаат заборавено и ако им дојде на колај тие мене пак и најлошото ќе ми го направат“.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Ќе ме убиеше Љатиф, вели.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И кој смеел после да ми даде вода, со вода да ме убие?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Да ме убиеш не знам кај ми паѓа сонцето, што се вели, од која страна ми доаѓа.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Си мислам: комити влегле да ме силуваат и да ме убијат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Можеби кога ќе чуе дека ме убиле, ќе се расплаче со обете.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Тоа што искрено им раскажувам на луѓето што сѐ ми се случува, ако не ме убие барем ќе ги оттргне тие што не се за мене.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Следниот момент некако ми падна страв да не му кажат и да не дојде да ме убие на лице место.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
- Мене татко ми и мајка ми ќе ме убијат што не сум вратена дома – додаде Мила.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Престани ти со тоа, ќе те убиеле – ѝ подвикнав – само ти имаш татко и мајка, мислиш нашите не се исто така загрижени како твоите!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Оти, обично се воздржува од физички напад врз мене, како што има обичај да рече, од страв да не ме убие.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)