И во темницата само неговите зборови ми светат. Ме топлат, ме ладат... 104
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Заспа Горица, ја прашувам Уља со шепотење. - Заспа, вели Уља, еве ја ми дише в пауза, ме топли.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И ме студенка, што се вели, и ме топли.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ме топлат со дишењето што им мириса на изџвакана трева, на преживана лигушка.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Кога од студ поради туѓиот суд пукаат пријателствата, раскажувај ми за огнот. Ќе ме топли пркосот.
„Зборот во тесен чевел“
од Вероника Костадинова
(2012)
Наутро, на лето, го прибирам сонцето и топлото од дворот и ќерамидите, навечер и преку зима да ме топлат, да ме греат.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Само уште да ме топли нечија близина. Кој е правиот за таа цел!?
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)