ме (зам.) - стрефи (гл.)

Ех, си реков, ме стрефи. Од гајле, косата ми побеле!
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Ах! (Се фаќа за срце) Така е спарно, не се дише, а овој тапчо запнал за некаква Грета.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Ова што го велам е за да објаснам што во булоњската шума ме стрефи малечок напад.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Краста (Од џебот вади шишенце): Како што гледам ни со срцето не си баш нај­ добра. (Од масата до креветот ја зема чашата со вода и течноста од шишенцето ја истура во неа) Не сакам кога стари луѓе се мачат. (Линијата на неговиот говор станува подлабока) Еве, пред само две години и мене ме стрефи инфаркт, и тоа на улица.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)