Кога онака грубо, по свое, директно во лице ќе ми ја плеснеше оценката за усилбата да запеам, солзи ми навираа во очите, што би рекол Конески, „во градите жал лута ме стискаше, ми идеше да плачам ко дете“.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Совршенство И како повторно да ќе ме гали твојата болка, ме стиска одвнатре ме боли.
„Разминувања“
од Виолета Петровска Периќ
(2013)
И само да ме грли, да ме стиска, да ме бацува.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Болничарите ме стискаат за рацете и нозете да не скокам, да не викам...
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)