ме (зам.) - стаса (гл.)

Ај, ќе се воздржам и ништо нема да речам, ама, ме стаса до вратата, да ме доисплаши: „Невесто! За Свети Никола дома да си седиш.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Ако се во прашање грблести вештици, еднооки џинови или зли волшебници со свински чурила, ќе ме снема пред да трепнеш. Ни ураган не ќе ме стаса.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Но, ете, сега кога дојде денот да си ја пуштам душичката и јас некој да сакам, да му го кажам тоа во лице и толку искрено, можеби ме стаса казната.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
РЕВШИН: Стрпете се. Само што јас се оддалечив на пет чекори, кога мене ме стаса лакејот на ресторанот со записка. Од него.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)