ме (зам.) - сврти (гл.)

И нешто наеднаш ме поткрена и ме сврте.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ме фати со едната рака и ме сврти кон себе.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Не, не спомна ништо во врска со нејзините килограми.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Со Катерина бевме втасани негде кон крајот на пораката Високиот глас на младите, всушност веќе навлегувавме во оној дел од написот во кој се спомнуваа и резултатите од зафатите на младите, и на нивните големи и високи цели со кои се ветуваа и големи преселби на сезоните, кога Катерина сосема неочекувано ги крена рацете од машината и ги пренесе на моето теме; постапуваше како да зема во рацете посакуван предмет но тоа го стори многу внимателно и со двете раце, како да се плаши дека ќе му ја повреди убавината и скапоценоста на предметот што го зема, ме сврти кон себеси и ми се загледа во очите: - Ете, тоа се вистинските зборови!
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Ако Тој беше семоќен како Тој би бил добар доколку Тој е одговорен за создавањето на такви страдања?
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Овие ужасни болести што ги видов ме свртеа потполно против каков и да е Бог кој беше претпоставен како семоќен и добар.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Тогаш некој ме фати за коса и ме сврте.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Ме свртеа кон ѕид и ми го истинаа тилот со студена револверска цевка.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Ме фати и ме сврте.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Ме фати и ме сврте. Се опирав, но таа ме крпеше.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)