ме (зам.) - сака (гл.)

Неправедно е ова од Господ, велеше таа.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
А баба ни ќе речеше - е ајде де, ама не ме сака Борис си нашол некоја помлада таму.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Умерен во подвижноста и уморен од неподвижноста, трчав единствено во сништата на оние кои ме сакаат (во моите сништа водев љубов со една од оние кои и на јаве и на сон попрво би ме застрелале).
„Зошто мене ваков џигер“ од Јовица Ивановски (1994)
Тогаш ќе можев да бидам сигурна дека таква ќе ме сакате.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
А ако пак не ме сакате и ме сметате за непријател, те молам речи го тоа само со еден збор, па - како што дојдов - така и ќе си заминам.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
- А јас? Зошто мене не ме сака внатре? И јас сакам да сум со нив.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Се разбира, ако вие ме сакате.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Од сите девет внучиња баба вели дека мене најмногу ме сака.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Какви очи има, каква коса, дали е висока, слаба, дебела, колку ја сакам, колку ме сака, каде се состануваме - и сè така нешто интересно и смешно.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
На прашањето - Дали имаш девојка? односно - Дали имаш младич? - одговорив со ДА и потоа продолжив сè по ред.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
А потоа се редеа оние интересни прашања од личниот живот, да речам - од интимниот живот. Ама и тука добро се снајдов.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Непринудено, чисто и силно ме сакаше таа.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Тито ме сака, нели ме сакаш, Тито?
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Барем нешто да рече, па дури и да ми рече дека не ме сака, дека не му требам.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
- Мене нема да ме бара! - воздивна мечето. - Таа мене не ме сака.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Тие многу ме сакаат и си играат со мене.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
- Ти, дедо не ме сакаш! - вели тој.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
- Па ако ме сакаш, раскажи ми една малечка приказна!
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Да не речеш после: “Дедо не ме сака“.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Затоа стрико Борис мене многу ме сакаше и после ме прими во Партијата.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Мене многу ме сакаше тој стрико Борис.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Еве, тука си, така никогаш не си ме сакал, и го слушам срцето твое како чука додека полека ме љубиш, во светлоста ноќна на овој град.
„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)
Значи, Луција му ја дала песнарката откако ја понижив; тоа можеби значеше дека Луција немаше да им ја даде, доколку јас не го сторев она што го сторив на кејот, и дека таа им ја дала сега затоа што ме сака, односно затоа што ме мрази, а ме мрази затоа што јас не ѝ дозволив да ме сака.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
„Простено ти е, Луцијо!“, рече. И потем рече дека без разлика на сѐ, сѐ уште ме сака, и дека секогаш ќе ме сака; рече дека си оди засекогаш, затоа што му се гади од сѐ и дека сака да најде мир.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Ја прашав дали ме сака. Рече дека мисли дека да.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
И таа мене многу ме сака.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
(Една жетварка почнува, а другите ја прифаќаат, исто така и куќните.) Прошетав горе, прошетав долу За да ја видам таа што ја сакам, За да ја видам таа што ја сакам, Таа што ја сакам и што ме сака.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Мене ме прати во магарешката клупа, не ме сакаше, како и јас што не го сакав.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
ЛЕНА: Ах, сеедно; но таа ми го ограби срцето, чувствував како мојот Мишко се помалку ме сака.
„Го сакате ли Дебиси“ од Лазо Наумовски (1973)
Зарем веќе никој не ќе ме сака?!
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
ИЛИЈА: И како му било, таа натаму си останува мене да ме сака. (Издивнува).
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
АНТИЦА: Јас знам дека ме сака, но каква корист од тоа кога го слуша брата см?
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
АНТИЦА: Ах, пуста ми мајка, не ме дава за младо момче, што ме сака и што го сакам, јас да лудувам, туку ме дава за старо-аро да бидам робинка на животот! (паѓа немоќно на миндерот и го испушта писмото од рацете).
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
За жал по првиот мандат власта се смени, а опозицијата веќе не сметаше дека тоа е добра идеја. Штета. Затоа што само тој ден ти ме сакаше.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Ме бараше некој што многу ме сака и не може без мене да заспие.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Значи, Тото ме сакаше. Ме посакувале и други, главно тајно и срамежливо (барем се надевам), но не сум се нудела.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Се сетив дека зелените не ме сакаат и се насмевнав за да ја сокријам збунетоста.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Да останав без нога ил без рака, пак Жаклин ќе ме сакаше, пак.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
При бледата светлост забележив дека тој е од зелените, од оние што не ме сакаат; ми рече: - Сè ми е познато.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
- Еда, како ме сакаше Ракида, ќе рече Давиде Недолетниот, еда, зошто ме сакаше, да му’бам мајката, еда, што велеше кога ме сакаше, ќе вели и пак ќе тргне низ шумата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Не ме сакаат.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Светот ќе ме сака, ќе лудува по мене. ќе бидам носена на раце, сосе мојот златен трон. ќе бидам меѓу најголемите освојувачи на сите времиња.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Ќе им ја давам на тие кои ме сакаат и ги сакам.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Веќе им е страв воопшто да ме сакаат.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Ми кажа дека не ме сака.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Тие не ме сакаат мене, го сакаат силното чувство што го имам за тебе.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Знам дека ме сака мене, неизмерно многу.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Си мислев дека никој во класот не ме сака.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Тогаш сите ме сакаат, прекрасна. Слатка.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Зошто никој не ме сака за себе постојано?
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Дури ни семејството нема веќе да ме сака.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Тие ќе ме сакаат и штитат, до моментот кога ќе треба да се вратам таму за некоја друга мисија.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Тој знаеше дека ме сака.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Затоа што ме сакаше лудо... Од љубомора отепа човек...“
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Дозволував и исчекував (кога ќе земам сè и ќе качам сè) отворот да ме затвори, да ме направи сама, но не и осамена, во мека обоена светлина која ме прифаќа, ме сака, како свое родено дете...
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Сакајќи да ѝ остане во сеќавање овој посебен ден во нивниот живот, тој почнува да пее песна за неа, на што таа се надоврзува и завршуваат во дует: „Ох, љубовта е толку слатка напролет, кога две срца пеат во мај....мила, мила, мила, ќе ме сакаш ли некогаш?
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Тој самиот им го кажувал тоа на сите дека ме сакал мене и дека не можел да ја преболи разделбата.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
За облека, за покривање, за постилање, сè беше нејзина работа, а мене ми беше доволно да се уверам дека таа ме сака и тогаш цело време можев да ѝ помагам.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Многу ја засакав и ми се чинеше дека и таа ме сака.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Не барав ништо друго само вистински да ме сака.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Кога требаше да се оди во Кавадарци на пазар, за да ми купи фустан, ќе земев нешто најевтино за да не го потрошам, за да ме сака повеќе.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Моите години почнаа да ме мачат, не знаејќи дека тоа е пубертет, си мислев дека сите ме мразат и дека никој не ме сака, настрана си плачев, никој да не ме види.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Во мене се роди една љубомора, иако јас не знаев што е тоа, си ја измачував душата и ми се чинеше дека никој не ме сака и дека сите ме мразат.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Тоа никогаш не ѝ го заборвавив на стрина ми, таа најмногу ме сакаше и преку неа контактирав со татко ми.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Јас веднаш како санитарка му ја преврзав раката, а тој ми рече: Сега, нема ли да ми кажеш дека ме сакаш, а јас му одговорив: Ќе се земеме ако останеме живи.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Малку да ми подвикнеше, душата како да ми беше наштимана веднаш за плачење и губев верба дека ме сака.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Во тоа време се најдов и со чичко ми, братучед на татко ми, кој многу ме сакаше и ценеше.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Јас ќе ѝ се фрлев во скутот, ќе ја бакнував и ми се чинеше дека таа жена многу ме сака.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Забележав дека татко ми мене не ме сакаше, зашто кога ќе седневме да јадеме тој сè на Љубица ѝ даваше, па дури и неговото парче месо.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Тој го знае моето минато и затоа тој ме сака.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Тој ја знае мојата сегашност и затоа тој ме сака.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Со умилкување, низ едвај забележливи кругови, главата си ја положив на топлото меѓу двете нозе, барајќи го со усните јазичето за да го изделам од вжештеното месо и да го апам, не заради апењето на тој усвитен дел од најженското на Ема, напрченото меко јазиче на кое се радував кога и ги кревав нозете до рамена за да го гледам тоа, како што таа ми велеше тогаш, црвеното кикиритче на црното јариче, туку со предумисла за да се изгуби трагата на она што го кажав (или сакав да го кажам) оти ми се причини дека тоа е бесмислено, дека ниту таа заслужува празни зборови, ниту јас треба на ваков начин да ѝ продавам памет на жената која ме сакаше и ја сакав.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Секогаш беше подготвена да ми прости за сè што правев за да ја оствариме целта, а тоа го правев и тогаш кога бев свесен дека ги кине најчувствителните нишки на нашата интимна врска.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Ема ми легна со главата на градите. Знаев дека ме сака.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Знаев дека ме мразеше кога најмногу ме сакаше, и знаев дека ме сакаше кога најмногу ме мразеше.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Нејзиниот поглед имаше продолжено траење и тоа само во дел од мигот по кој се враќаше назад со нешто одземено од мене како зрнце песок (скриена или заталкана мисла, спомен, копнеж, што ли?), а времето беше прекратко за тоа задоволство бидејќи веднаш потоа повторно го чувствував тој допир на погледот според ритамот на отворањето и затворањето на нејзините клепки (сфатив кога веќе станавме едно, дека таа знаеше да ме гледа и со затворени очи и ми велеше дека ме гледа не како што ме сака, туку ме гледа таков каков што сум, и дека таа таков ме сака) и сè така во продолжено траење, а јас бев сигурен дека ваквиот поглед беше упатен само кон мене и дека само за мене тој можеше да биде таков со нијанси на галовност во допирот кој во тој момент беше физички, или така ми се чинеше, кога веднаш потоа или можеби во тој ист миг ќе ја почувствував мекоста на нејзините ситни прсти во таинствена игра на моите слепоочници.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Ме сакаше повеќе од мајка. Потоа настанаа кавгите меѓу нас.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Ама, нешто звукот не ми е убав, не ми е по ќејф, изгледа тој мене не ме сака. Во што ќе е марифетот, знаеш?“
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
„Мене и тамбурата не ме сака, како и жените,” рече бегот по мала пауза, и со горка насмевка.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
И Елена ме сака...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
- И баба ми и тетките се многу добри. Сите роднини многу ме сакаат.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Просто: не сум била жена на Хелвиг, не ме сакал, не ме повел во Германија бидејќи ме засакал...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Господ му рекол: таа што не рече ништо, ме сака од срце, а дугата само сега се помоли - од страв...
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
ТРОШЧЕЈКИН: Кој не ме сака?
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
ЉУБА: Да, тој мене безумно ме сакаше, со безумно безвезна љубов.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Може, не колку јас него, ама пак ме сака".
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
— „Кај да оди, шо да прави, јас ќе си ода со него, лели волку ме сака.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
— „Се виде таа оти тој ме сака. . .
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Мене генералот ме сакаше како свое дете.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
СОНЕТ ЗА ВРЕМЕТО Не го сакам Времето, Тоа мене ме сака „Доста е“ - реков дамна А се така пламнам И горам без, да согорам И тлеам без, да истлеам, Без да се доискажам и допеам Без гламја да се сторам И пепел студена.
„Сонети“ од Михаил Ренџов (1987)
Освен тоа тој бил другар со татко ми и ме сака како свое дете.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Ги сакам кога ме сакаат.
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
Оди до клозетот. Ги мие рацете и излегува.
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
Не ме сакаш ти ни мене, ни моите помагала!
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
КУРТА: Сакам да ме сакаат.
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
А ти треба и некоја да сакаш. - Како да сакам? - Како што ме сакаш, на пример, мене.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
А тој Генерал излезе толку глупав, не сфати до последен час дека Сузи и мене ме сака.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Замисли си, мила Васке, толку важна ситница а јас да ја дознаам дури на гробот на мој Ролан!
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Бидејќи вечно барал едно топло тело кое би му “пасувало”, уште од самиот почеток на својата кариера тој бил опседнат со телесноста, испробувајќи различни тела, животински и човечки, женски и машки, или идентификувајќи се со нив на еден протејски начин во своите дела.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Бјанка танцуваше наоколу, но таа е толку несреќна, таа и Халстон се обидуваа да го соберат Џед да појде дома со нив и ме прашуваа дали тоа е во ред.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Опседнуван од константните налети на хедонистичкото претчувство и борејќи се со чувството на себе-гадење, конечно го донесов проклетото нешто дома и се нурнав главечки во него.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Тој во своите скулптури ги испитуваше неорганските материи, како што се железото и бакарот, и органските материјали, како што се земјата и дрвото, како можни извори на физичка топлина.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Во „Којот: Ја сакам Америка и Америка ме сака мене“, 1974, на пример, живеел и се поистоветил со едно животно -којотот - настојувајќи да ја впие неговата топлина.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Таа рече, „Никој не ме сака.“
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Од каде знаеш дека ме сакаш кога првпат ме гледаш? - Па, знам.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
И како трето, од каде да знам дека навистина ме сакаш?
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Така ќе знам дека вистински ме сакаш и ќе се омажам за тебе.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Ајде, докажи дека навистина ме сакаш. - Што сакаш да направам? - Нешто откачено.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Многу ме сакаше денес, изгледа.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Можеби не ме сакаат затоа што не се мои, сите се на Александар, сѐ е на Александар, и како што ми се лути тој, сите предмети во куќата ми се лутат.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
- Пенкалцата... моливчињата... листовите... види... пишував, - му реков и ги извадив водените раце од фрижидерот.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
- Што си правела со компјутерот! Сѐ си ми избришала!
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Каква е оваа завера против мене, зошто не ме сакаат пенкалцата и моливчињата?
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Овојпат интелигентно се противев - велејќи дека сакам да ослабам - но и тоа не наиде на голем успех поради тоа што ми беше речено дека сум кожа и коски и дека треба повеќе да јадам за да ме сакаат девојчињата.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
И бутовите ми беа малку растресени, а и образите почнале да ми свиснуваат - но никогаш не сум мислел за себе дека сум дебел.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Ама некако се одвикнав да јадам месо, веќе осум години не сум јадела.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Зар мислиш не проѕрев во твоето срце и не видов колку ме сакаш?
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Ме сакаш и мене? Овде? Земи ме.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Еден мој пријател има обичај да каже, “Жените секогаш ме сакаат поради човекот што не сум”. ◊ Отсекогаш сум сакал да бидам степ-играч, токму како Бети Форд и Барбара Волтерс.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Најзадоволен бев кога ќе успеев да направам некоја потполно ледена, “несвесна” слика. (...) Де беше доволно добар пријател со Џаспер и Боб, затоа мислев дека тој ќе може да ми каже нешто што ме мачеше доста долго: Зошто тие не ме сакаат?
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Мене ме смета за главно средство за мачење и затоа ме сака со перверзна и пеколна желба.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Дадов отказ, се преселивме во поголема куќа, децата тргнаа на училиште.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Се вљубив. Човекот во кого се вљубив не ме сакаше. Ми рече да се чистам.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Му се заканував дека ќе го убијам доколку оди со други жени. Одеше. Пукав во него.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Се опорави и дојде кај мене да ме моли за прошка. Веќе не можев да го сакам.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
- Како тоа?! - се изненади таа. - Па едноставно. Едната ми пиша писменце во кое ми соопшти дека ме сака.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Е, баш моите девојки најмногу ме сакаат затоа што сум водач на банда и затоа што сум силен.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Ми се чинеше дека сум најтажното и најосаменото дете на светот, дека никој не ме сака и нема кој да ме заштитува.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Татооо, бато не ме сака, бато не ме сака и јас сум тажна, - му се пожали на тато.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Зар не ме сакаш повеќе, ми вели.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Кажи дали ме сакаш, го загалувам. Те са-са-сакам, ми вели.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
ме нацрпува и ме крева в раце Горачинов и ко невеста ме внесува во кабината, да не сум ти тешка, му велам, чевлите ти се тешки, ми вели Горачинов, тоа е најтешкото на тебе, ми вели, а пред вратата аплаудираат и Силјан Лилјаков и Филип Хаџиевски и Ристо Коларов и Лазор Рогожаров, што ќе правиме ако нѐ разделат, му велам на Горачинов, ништо, вели тој, в затвор не можам да те изневерам, а на бесилка уште помалку, ми вели и ме легнува на креветот, којзнае дали ќе ме сакаш после, му велам, којзнае дали ќе можеш да ме сакаш,
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И тој сака да знам дека ме сака, а да не ми го каже тоа направо.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Толку да не ме сака мене.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сепак, кога таа ми велеше дека тој сè уште многу ме сака, јас на тоа не можев да верувам.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Мажите ги третирав толку строго и феминистички што не им дозволував дури ни да ме сакаат.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Почна да ми зборува дека ме сака и да му простам.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Така може истовремено многу да ме сака, а поради друга причина, како на пример несигурност во себе, со иста толкава мера да ме мрази.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Велеше, моите многу ме сакаат па затоа ми ги покрија сите долгови.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
На моменти помислував дека ме сака само заради тоа што личела на мене.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Не знам зошто толку многу ме мразеше, а истовремено велеше дека ме сака.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
- Не би сакала на човекот што ме сака да му правам работи зад грб.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Зошто сè уште немаше сфатено каков грев си прави на себе, затоа што јас патев, а потоа него мојата болка дупло го болеше зошто навистина ме сакаше.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Во тие моменти ме сакаше.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)