Си реков: „Добар му пат“, но помислив за тебе, помислив и нешто ме растажи.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Тоа многу ме растажи зашто почувствував дека човекот за мене се жртвува.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Јас не знаев дека тоа што го видовме се вика ткајачница, а уште помалку знаев зошто таа би требало да ме растажи, но, за секој случај, одговорив потврдно.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
- Не знам зошто, но бев сигурен дека тато не е воопшто задоволен од помошта на таа наша заедница и на тоа наше општество, а тоа уште повеќе ме растажи.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Нејзината приказна за гробовите, удавените и самотијата толку многу ме растажи што одвај се воздржував да не се расплачам.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Оној кој ќе ја замени светилката на ќошот од бројот 12 ќе ме растажи многу.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)