Се разбира дека знам зошто се смее додека се обидува да ме разголи.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
врескаше, а откако ќе се припиеше до мене глумеше некој неочекуван, чуден вид самосожалување: „Ти сета ќе ме разголиш. Ме засрамуваш“.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Мојата огорченост кон некои бирократи што ме разголија како црн берзијанец пред неколку години, сега спласна како што спласна и увереноста дека сум херој за неколку капки црна крв што ја исцицаа Германците од мене.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)