ме (зам.) - пречекува (гл.)

„Константине ...“ „лазам на коленици и доаѓам, брате ... подај ми ја раката ... ама каков ти е тој глас со кој ме пречекуваш, што ти е?“
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
В гумно ме пречекува Капинка и вика: - Мамо, мамо, вели, Здравко е болен. - Молчи, мори, ѝ викам на Капинка.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Навлегувам во високите атмосфери на сончевите атоми. Ме пречекува поларна светлост.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Старчето, речиси ненормално суво, во сиво, испеглано одело, ме пречекува со насмевка: - Voulez-vous voir les albums? – Avec plaisir, merci.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)