ме (зам.) - поправа (гл.)

Уште срам имаше тогаш, велам, да ти покапе лицето, Стојно златна. - Велјанице, ме поправа Велјаница Пармакоска.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Прават, - ми вели, ме поправа. – Одовде се доведуваат во ред работите горе на земјата.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)