Вечерта маштеа ѝ на Ана ме помоли, да ѝ купам конец.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Јас би го однесол писмово кај Иванов, тој би ме помолил да почекам одговор, таму би ме ликвидирале и ти би останал сосем настрана од сево ова и онаа работа со која јас те држам в раце не би имала такво дејство, како кога би загинал од твоја рака?
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Јас смислував сешто. Да ја врзам сенката за Карамба-Барамба, дури и да ја сошијам со игла и конец за неговите петици.
„Сенката на Карамба Барамба“
од Славко Јаневски
(1967)
Затвори го прозорецот, ме помоли.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
- Дај ми ја, ме помоли Карамба-Барамба и веднаш се растажи.
„Сенката на Карамба Барамба“
од Славко Јаневски
(1967)