ме (зам.) - одведе (гл.)

Бети: Ги изедов плескавиците на Џо, питбулот, сега покојниот.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Господарот ме одведе во дворот и ме претвори во свиња.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Дури вечерта ме испрашуваа и потоа, ноќта, ме одведоа во приземјето на една стара затворска зграда на улицата Хане (тоа го видов дента на излегување), заедно со други истамбулски и светски провалници и пробисвети.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Реков за што станува збор, дека не е голем проблем, дека за час може да се реши, но тие едноставно ме собраа, рекоа дека таму ќе објаснам, ме одведоа во квартниот оддел на полицијата, ме ставија во едно тесна просторија зад решетки и ме заборавија.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Така сторив.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Ако имаше три чисти да се прчиш пред другарите, дека Анче од VIб тебе те замолила да ѝ се запишеш во лексиконот - и тоа си го сторил мошне успешно - сега имај три чисти да ја гледаш мама в очи и сè по ред да ѝ раскажеш.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Започнав од оној миг кога Анче ми пријде и ми го даде лексиконот... и сè по ред како го пополнувавме, и завршив со денот денешен кога наставничката по англиски јазик ме одведе кај директорот.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Трагата ме одведе во едни смреки.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Ме одведе на периферијата, и јас, штом слеговме од автобусот, видов дека во градот гостува циркус.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Го измолив архиепископот да ми даде еден кораб со луѓе побожни, мажи благочестиви и да ме одведе на тоа место.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Знам само дека ме биеше со своите влакнести раце, додека не го отепа Бога во мене; ме изведе Луција; се сеќавам дека пијаниот Земанек ме бакнуваше во образот, дека плачеше и постојано велеше: „Ти си ми брат, без разлика на сѐ, ти си ми брат; за тебе, ако треба ќе ја преместам целата вселена подалеку од Партијата“; се сеќавам и дека побарав да ме одведат до циркусот; и, ако сетилата не ме лажат, Земанек и Луција ме одведоа до циркусот, пред портата.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Можеби и ваквите мои размисли ме одведоа под камарата.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Знаев јас на каква беспатица може да ме одведе љубопитството на Иван.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„Дошол тој крадец и ме одвел со себе.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Притоа воопшто не ме обескуражуваше фактот дека не можев да си ги замислам нештата што ги бркаше за да ги достигне; напротив, си го придодавав правото да верувам дека сепак го знам, дека го познавам барем онолку колку што себеси се познавам, а притоа, вистината ви ја велам, дури ни вистинското име не му го узнав на мојов Човек, бидејќи тој ми рече а јас му верував дека така било подобро и за мене и за него.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Вистина е дека мојот Човек го имав како раката што си ја чуствував додека ја кревав за да му го допрам челото и да му ги слушнам желбите; го имав како очите што си ги имав за да ја симнам темнината од неговиот сон кога ќе посакав да му го видам лицето, толку го чувствував близок иако отсутен.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ја кренав раката и ја дофатив теглата со слатко.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Хорацио ме одведе и на свеченото отворање на Мајските Оперски вечери.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
По долго молчење испружи рака кон дворот и рече: - А од овој двор едни ме одведоа како дете и пред овој праг други ме пуштија како старец...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Години пред тоа, кога бев девојче исплашено и очаено од омразата на својата мајка, верував дека еден ден ќе се појави рака која ќе ме одведе кон едно поинакво постоење.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Кога се приближивме до него, тој ги подотвори очите.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
На еден од креветите во просторијата во која ме одведе брат ми, неподвижно лежеше млад човек, кого претходниот ден го извлекле од Дунав штом се фрлил во реката.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Понекогаш дури и ја сонував таа рака, и во сонот ја подавав својата рака кон неа, и мојата рака удираше во ѕидот па се будев.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Оттаму, мојата врска доктор ме одведе кај професорот да ми се направи една гастроскопија по колоноскопијата, а кога по пат го молев да ми каже колку може да биде болно, тој низ насмевка ми рече дека оваа претстава што бесплатно ја изгледал долго ќе се раскажува по кабинетите и дека лично тој ги сокрил пешкирите со нормална големина и дека оној во костумот бил само колатерална штета.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
- Ене ти и коњ и седло и узда и узенгии, ми рече Николе Солески и ме одведе в пондила.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ние ќе ти најдеме маж, вели, и ние ќе те одведеме кај него. Ако можите сосе петте гробови да ме одведете велам, сосе петте мртви деца.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Го молам господ на бугарски војник да ме одведе.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Вечерта, во мрачкото, ме фати за рака и ме одведе на меана.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Вие – ми вели – како кавалер и човек на власт би можеле да ме одведете, на пример, на театар.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Мојата – за седење долу, а Васковата – дури горе на галерија.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Асматичниот глас ме пофали и им заповеда на гардистире да ме одведат.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Ме одведоа во една од куќите што личеа на бункери и ме сместија на слама.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
XXXI Трагавме со Бешир по означеното место каде што нѐ очекуваше Арафатовото обезбедување за де ме одведат во тајното сокровиште на палестинскиот водач.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Арафат како да имаше договор со смртта, никогаш да не го стигне...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Моите во Картагина го познаваа добро мојот ритуал на блискост, нежност, пред секое заминување на тајна средба во некое од тајните места во Тунис во кои Арафат се сретнуваше со своите приврзаници, новинари, амбасадори...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Бешир вешто стигна на одреденото непознато место, возејќи крај морето, минувајќи првин крај претседателската палата, па кон монденските Ла Марса и Гамарт, во точката на просторот каде што беше договорено да ме чекаат Палестинците, за да ме одведат до скривалиштето на Јасер Арафат, каде што пред неколку месеци му ги предадов акредитивните писма со кои станував амбасадор во земјата која постоеше најмногу во цврстата решеност, во желбите и замислите на Јасер Арафат! Во смислата на неговиот живот.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Недалеку од Барово лежеше моето родно Крњево, и затоа го замолив братучедот Трајче да ме одведе оттаму а воедно да си ја видам прабабата, бабата на мојата мајка.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Каде си сега, бестелесна молњо, да ме одведеш во прегратките на спасот, во овие часови кога љубовта воскреснува.
„Записки“ од Милчо Мисоски (2013)
Да ја видеа луѓето од полицијата сликата на Сталин, во нашиот дом, сигурно ќе ме одведеа.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Всушност влегов во една игра (наеднаш дојдов до ова сознание) влегов во една игра за која не сум свесен како се игра и каде ќе ме одведе!
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
И ме оставил во пустелијава обвиткана со дебели ѕидови тишина.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Затоа во еден момент на просветеление се обидов да се измолкнам од оваа моја дивоградба; но навистина не бев сигурен колку држеше вода она подоцнежно настојување да го каширам тоа што го бев веќе извалкал.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Веројатно Бушавиот ме одвел. По истиот ходник. По истите скали.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Дури ме одведе и да ја видам.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Кога слегов тој ме одведе кон една од лозите- чардаклии.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Скопос!12 На вратата се појави стражарот и, по наредба на мајорот, ме одведе во баталјонот.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Паѓајќи, успеав да го видам водникот што ме одведе кај мајорот за да потпишам.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Тој ме погали по рамото и ме одведе кај управникот.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Натера е добар збор. Постепено нешто те натерува да напишеш роман.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Амбулантната кола и полицијата пристигнаа. Ме одведоа во станицата.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Тетка ми веднаш ја прочита мојата реакција и ме одведе на горниот кат на куќата, каде што, ми објасни, ќе биде "мојата" соба.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Тетка Марија не изгледаше ниту толку средено ниту пак отмено како тетка Олга - дури ни престилката не ја имаше извадено (како што забележа тетка Олга и подоцна му кажа на тетин ми), а околу главата имаше завиткана темна шамија.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
ЈАКОВ: А ти? Како се викаш ти? Прашуваат и за твоето име. Сакаат да знаат каде да ме одведат.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Можеби некој таму ме очекува, некој кој ќе ме одведе и ќе ја одреди мојата судбина.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Малку се расположив кога мајка ми ме одведе на сладолед.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Таа ме одведе во нејзината соба, го отвори црното тефтерче и ми прочита неколку куси реченици нашкрабани со тој нејзин неразбирлив ракопис.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Ме одведоа во една соба со Германки.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ги премолчив моите јадови. Игбал го премолчи прашањето што очигледно сакаше да ми го постави и се упативме таму каде што тој реши да ме одведе:
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)