„Ах, проклета...“ викаше Богдан, „ме намами повторно со пудлицата...“
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Мене сигурно повеќе ми се присторуваше и си замислував дека таа ме намамува, но јас верував во тоа што толку многу го посакував.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Лозјето... Ѓаволот ме намами во него...
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
ТЕОДОС: Ѓаволот нека ти то носи: ќе те чекам...
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Навистина помислив дека поради некои непознати причини сонот одлучил да ми ја отвори вратата за да ме намами да влезам во неговите лавиринти.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)