ме (зам.) - мие (гл.)

Повеќе ме валкаат, ме раскашкуваат. Ме мијат како да сум посран.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
СВЕТИ ТРИФУН I Ме затворија во манастир во црква ме затворија во осама ни дождот да ме мие ни виното ни плодот на надроченото сонце под овие ридја ме врзаа за ѕидот за тулата за варот со боите на ридот со воздухот на коштаните ме врзаа млад и ме нарекоа светец а јас лозите ги сакав и очите на селските моми на гроздобер на панаѓур на сведен.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)