ме (зам.) - колне (гл.)

Ќе веслаат на корабите, ќе ме колнат.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Знаев: сите од улицата него го жалат а мене ме колнат и, подлижувајќи ѝ се на печурката, ми претскажуваат лоша судбина - ќе станам разбојник, ќе завршам на бесилка.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Не ме колни, не ме жали! Не ми нижи низа клетви!
„Бели мугри“ од Кочо Рацин (1939)
Ах, татко, татко, зошто толку лошо ме колна за да дојдам во оваа пустелија! "
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Проштевај, вели, ама овдека вода се вади, не е играчка, не сакам да ти се урне бунарот, та утре и ти, и целиот Маказар, да ме колнете.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Кој да го земе на душа? Ќе ме колнат и живи, и мртви“.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Ако жена не донесов ѓул- трендафил во одаја верна, добра млада љуба - не ме к'лни, не ме жали; во борбата другарката с'лнце сјае, с'лнце трепти!
„Бели мугри“ од Кочо Рацин (1939)