- Па, ти не си нормална! Моиве да ме пуштат, па небото ќе се сруши, земјата ќе престане да се врти. На топ ќе ме качат ако спомнам.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Мене не ме качи ни едно правило на служба, никаков заземен став, пропис, анекс параграф, договор, клаузула. Овде сум, да го најавам дуплото дно!
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Ме врзаа и ме качија во еден од камионите.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Утредента ме качија на коњ и ме однесоа в град, на лекар.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Ме качиле на санка за в болница.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)