Самата ова помисла, толку многу ме исплаши, знаејќи што значи тоа, така што решив да изнаоѓам начин да не дојде до тоа!!!
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Зар мене треба да ме исплаши таа височина.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Водена од своите сирови халуцинации, бев во готовност да го прифатам и ова привидение, но се појави една тетка со лоша фризура за да ме исплаши и на микрофон да проба да го објасни целиот настан.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
„Ме исплаши“, рече прибирајќи си ги нозете една кон друга и загрнувајќи ги со полите од бањарката, подисправајќи се на тоалетното столче од што задникот пред моите очи како да ѝ заигра, предизвикувачки, како да ѝ се смали и да ѝ стана поподатлив за моите веќе полакомени дланки.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Сум поместувал јас и цели вселени, некогаш порано, па зарем еден експрес ќе ме исплаши, Луцијо!“, викаше.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
- Уф, ме исплаши, што не чукнеш?
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Не гледаш дека сум залепила ливче дека без три пати чукање не смее никој да влезе? – му свикав.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Можеби и затоа воопшто не ме исплаши оној дел од неговиот предлог во кој можеше да се насети присуството и на мало сомнение.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Она, кога неумесно забележа дека „можело да се случи нашиот обид и да успее“.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Замавна со големата тупаница и ме исплаши со завагледите очи - врколак е, само дење гледавме во него човек.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
- Во која шума, бајченце, со кого? - Со Фиданка Кукникова.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
- Немој, ќе ме исплашиш. Си ме видел - и што?
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Всушност можеби само за да ме збуни а можеби и да ме исплаши повеќе пати ми имаше спомнато дека во текот на последната војна, службите на окупаторот, слични на неговата служба, ја практикувале специјалноста да им ги корнат ноктите на затворениците кои ќе се определиле за молчењето како начин на однесување при испитувањето.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Мислам дека по овие негови објаснувања си ги запишав во сеќавањето зборовите корнењето нокти, потоа и молчењето како избор затоа без да го коментирам она што го рекол, во еден момент во изминатите денови бев забележал: Корнењето нокти веројатно е многу болно.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Ме исплаши нејзиното лице.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
За да не ме исплашиш, ама многу ме исплаши.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Затоа јас тебе не ти се лутам што сакаше да ме исплашиш. Ама ти самиот се исплаши.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)