А не можам да бидам таму зашто ме измори сиот тој бизнис со умирањето.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Пред насобраната толпа стоеше Водомар, брадестиот осаменик од шамакот крај езерото,огледало на сонцето и месечината.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Таму веќе ќе најдеме како да ја исплашиме.
„Сенката на Карамба Барамба“
од Славко Јаневски
(1967)
Молчалива дотогаш, ламбата ме испрати со свои зборови: Таванов сешто зборува и ме изморува.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
- Ме измори Јурукот, - рече, се проѕевна еднаш, двапати и потона в сон...
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
- Тоа и мене ќе ме изморува.
„Сенката на Карамба Барамба“
од Славко Јаневски
(1967)