Штом за две години напишав четири раскази, решив дека достатно работев на полето на руската литература и решив темелно да се одморам, но дојде годината 1905 и ме потфати, ме заврте како иверче.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Стихијата пак ме повлече. Животниот виор ме заврте и ме понесе низ сувиот град.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Но, барем ние со вас знаеме што е вистината.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)