ме (зам.) - врти (гл.)

Гулјај, гулјај, нада гулјат26, ми вика полицајката и ме врти горе на терасата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Кај ќе спијам јас, прашувам, а жената ме трга за рака и ме врти нешто одоколу.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Немам сили, што се вели, болките ме вртат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Калчев ме вала, ме врти, ме цеди.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сѐ ме врти, ме боли, и сето наеднаш.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И една подла болка само да ме врти, да се засилува: од зглобот ќе ми избега ногата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ме вртат колената и лактите, ми пукаат зглобовите.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Секоја коска да ме врти, како да е измрдана од лежиштето, од зглобот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Што ме шеташ толку далеку, велам, што ме вртиш околу месечината?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ме врти вака, ко пршлен на вретено.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ми ги држеше рацете завртени зад грбот и ме вртеше кон своето љубимче.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Ме врти околу себе. Се гледаме и се чудиме една со друга.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Не знам, вели Здравко, нешто ме врти во мевот. Наопаку ми го врти мевот, вели.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)