— Остави им ги мртвите на мртвите, вели Андреја Тарковски, дајте ми ги мене. „Мртвите нека си ги закопаат своите мртви“, рекол Христос некогаш и некаде, којзнае кога и којзнае каде.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Тој којзнае каде, а јас неговите раце ги гледам да ми мавтаат.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Јас сум ја свртела главата некаде, којзнае каде.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ми се губи пак некаде, којзнае каде, зад мене.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Се задаваат вака оздола, се накреваат од којзнае каде.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ги занесуваше долиштата, се оѕвиваше којзнае каде. 26.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Може да е во џигерите, во срцето, во сплинката, вели, кај што грофта свињата, кај што пее петлето, вели, којзнае каде е.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Се помрднуваш ко кртица во окопот и опчудено погледнуваш напред, којзнае каде.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ќе го ошеврати удолу, којзнае каде.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
а во Америка не палат кандила, како кај нас: со газија и со жарче, таму огнот го водат по некои телови, и не се гасне со дување, дувај си ти, ако немаш работа, и залидани сме, ти велам, некаде, којзнае каде, меѓу облаците значи облак ни го однесе алето,
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)