Сосема ретки се вонвременските сонови И нема вонвременски аршини Со кои да се мерат и да се толкуваат сните А секое толкување на секој сон Треба да се прави со многу дикат
„Сонот на коалата“
од Ристо Лазаров
(2009)
Пишаното не се брише, можеби оти нема кој да го избрише.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Дури ми ја пееја „Кој да ти каже, Ивана“, како сите да криеја нешто, а тоа нешто што не сакаа да ми го кажат лебдеше во воздухот.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)