Таа е осмислување на животот, кој така процесиран е полесно и да се (пре)живее.
„Зборот во тесен чевел“
од Вероника Костадинова
(2012)
Кога стравот од страв на единката станува страв на толпата, тогаш станува сеопшт и тогаш ништо не може да го сопре. А тие кои така наредија, сигурно му ја знаеја моќта...
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Остави ги да си пасат оти ќе ти го нас’скам кучето, го гледа овчарот и се чуди оти детето нема ни коса ни веѓи Ами кој така те олупил?
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Зашто, луѓето и не можат да насетат колку има моќни и големи луѓе кои така, молчејќи и невидливо, а брзо, умираат во себе.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
И колку такви покраини има на овој божји свет? Колку ли диви реки без украс и убавина?
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)