кој (зам.) - сериозно (прил.)

Тој знак, од кој тврдам дека почнува мојата приказна, е патоказ од тврда, жолта и наместа згрбавена ламарина, испишана со кирилични букви: Франкфурт – натпис кој сериозно добро го погледнав додека автобусот кој ме враќаше од Скопје шмукаше бензин на пумпата пред родниот град.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
- Ајде, доизречи се, кажи што те мачи – воскликна жената за која сериозно сметав но истовремено и сѐ повеќе се сомневав дека е тетка Боса. – Не смееме да оставаме да нè подјадува сомнението.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Почнав да се оџарувам околу себе. Всушност бев забележал дека го нема Бушавиот.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Замислете си ја сега збунетоста на еден поединец кој сериозно смета дека никој не е повикан да суди и да пресудува за неговите радости како и за треперењата на неговата вознемиреност.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Според мислењето на Ханс Ајзенк (Psycology of Politics, London, 1954), еден од првите кој сериозно се занимавал со истражувањата за вредносните ориентации и политичките определби, втората димензија ја претставува проекцијата на особините на личноста на поединецот врз областа на социјалните случувања.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)