Прв пат како да беше излезена од него и сета тишина во која ретко кој имаше пристап, вклучувајќи ја често и Мајка.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Некогаш темен затвор, од кој ретко кој излегувал здрав и жив.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Тој добро знаеше уште од студентските денови дека професорот Климент Камилски бил непоправлив идеалист, човек со изворна и ретка хуманост, добрина која не се сретнува, најсакан и најомилен професор, трибун во младоста со интелектуална храброст која ретко се сретнувала на Балканот.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Зар душманството не е првин индивидуална особина, која ретко зазема масовни размери?
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
На Балканот не постоела инквизиција како на Иберискиот Полуостров, со практика на крвави преобраќања на верите на Евреите и муслиманите, ниту на него се случила крвавата Вартоломејска ноќ (меѓу 24 и 25 август 1572 година), кога биле убиени десетици милијарди илјади хугеноти од страна на католиците како дел од верска војна, на Балканот не беа создадени концентрациските логори на фашизмот, ниту овде беше создадена атомската бомба.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Останаа стотиците страници во библиотеките на Татко и Камилски за заедничката балканска историја на народите низ зборовите, на кои ретко кој им го посветуваше нужното внимание, но и неопходните заклучоци за нивното долговечно постоење.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Настапија неверојатни промени на Балканот и во Европа, во кои и во најбизарните соништа не би можеле да поверуваат Татко и Камилски додека беа живи: се урна Берлинскиот ѕид, најголемата европска граница по Втората светска војна, се распадна СССР и се растури Варшавскиот пакт, подоцна низ невидени братоубиствени војни се распадна и СФР Југославија, се создадоа нови независни држави, проследени со невидени етнички чистења, прогонства, логори.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Во времето кога и обајцата беа на маргините на новата држава, во која бавно и тешко фаќаа корен научните, образовните и културните институции, обајцата нескротливи идеалисти, но надарени со длабока и изворна хуманост, која ретко се сретнува во тие времиња, пресечени во залетот од бирократизираните и кариеристички ориентирани млади кадри, со партиски амин, тие си ја доградуваа нивната нова среќна балканвавилонска тврдина.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Денес се чини дека не бил помалку важен и за Дишан, кој ретко го спомнуваше Жари, иако е познато дека се восхитувал на делото на овој писател. (Еднаш, објаснувајќи збор во еден од неговите наслови, забележа: „Тоа е како Жариевото ‘ха, ха’ ”.) Всушност, Дишан веројатно користел моменти од делата на Жари во некои од своите најкарактеристични слики и мотиви.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Од дома излезе од предната врата и ја извади лимузината, која ретко ја користеа за викендите.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Знаела дека во себе има нешто извонредно, има ѕвезда која ретко се раѓа.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
БАРБОШИН: Во тој случај можам да ви посоветувам еден таен начин, кој ретко се применува, но со успех.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
А под тој прекрасен покрив, на кого сонцето слетуваше со своите волшебни шари, стоеше една сива длабочина, испреплеткана и затната од стеблата, со некакво модрикаво, крвјосано застрашување на понорна сенка, по која ретко можеа да се изнајдат и понекоја сина заискрена ѕвездичка на снежните кристали. Замина натаму, без двоумење.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
- Прво, без учени зборови од Латинска Македонија, кои ретко кој ги разбира.
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
Скопје, 1 септември 2000
Почитувана госпоѓо Лејбовиц,
Проста е, но едновремено и сложена приказната за моите Козички, на кои вие повторно се навраќате во вашето последно писмо и ми поставувате интересни прашања, на кои ретко сум помислувал пред и по пишувањето на романот Времето на козите.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Се најде во секакви ситуации во животот, во кои ретко кој се нашол.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Ретко кој се обидуваше, затскриен во некоја дефетистичка барикада, во исчекување да мине злокобниот, судбински бран на историјата, да си ја покаже главата во новото време.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Ми беше дадена шансата да ја реализирам мисијата која ретко ви се нуди во животот, да трагате, да придонесете да се зближуваат, да се обединуваат луѓето.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Го помина речиси сиот живот во егзил.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Размислував за причините, за крајот на земјата која ја претставував, во која ретко кој не веруваше, макар и нејзините жртви?
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
За војници и за војна не подготвуваше живата средина во која ретко поминуваше ден без војник или партизани.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Мислам дека тој веруваше оти ако зацапа во матната река на вистината дека ќе мора да се симне од својот коњ, дека ќе престане да го јава по оние далечини и пространства од кои ретко се враќаше.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Историја - Архива на суетата.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Маска - Неопходен дел од гардеробата, кој ретко се симнува. 116 okno.mk Мечта - Призрак на минатите времиња, Новост - Дете на брбливците, со нивна мисловно задоволство на сегашните помош таа се раѓа, расте и умира. неволји.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)