Софроние, кој одлично го зборуваше турскиот јазик, и покрај силното напрегнување не можеше да ја погори скриената намера на султановото зборување; си думаше Ова не е тоа за кое сум повикан, па стануваше сѐ посомничав.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Попусто и тогаш Татко покажуваше и докажуваше дека Ататурковите законици, кои одлично ги познаваше, се засновани врз западноевропското законодавство.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Во јужниот дел, во Билишта, Корча, Елбасан, па и во Тирана не еднаш наидовме и на луѓе кои одлично или просечно зборуваат македонски.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)