Не беше мал и бројот на хорсаџиите, кои неретко остануваа бетонирани во некои од подрумските дувла.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Кога не можеше повеќе да остане притаен на својата само за една педа недофатлива височина за нивните скокови, во која неретко, само за еден кус миг, успеваа и да си ги впијат своите муцки секоја од тие отскокнати и спалавени дивинки; кога немаше повеќе сили да остане ни со затворени очи над тој ужас, тој пукна во самата средина на тоа клопче пред себе и сега веќе не успеа ни да ја додржи пушката.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Овие преведувачи имаат силна личност која ја затскриваат зад преведените дела на авторите, во кои неретко се надаминуваат себе, но во себе ја задржуваат гордоста на своите подвизи, ретко доруштајќи изливи на жалење, што не се во заслужените први редови на преведените книги.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)