Идејата на двата лика да направат мал речник на турцизми кои трајно ја запечатиле трагичната судбина на балканските народи, влијаејќи на нивниот менталитет, иако наликува на наивизмот со кој навидум Хермоген и Кратил кај Сократ расправаат за вистинитоста на имињата, станува магистрална филозофска идеја на овој одличен роман.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Поетот сепак го измачува еден проблем кој навидум се чини решлив.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Со тоа, овој роман станува и роман- речник на балканското проклетство.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Проектот, кој е процес, опфаќа многу други актуелни прашања, па и такви кои навидум не се.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Ивона, која навидум ги игнорираше зборовите на дамата, застана на црвениот сигнал кој се запали во нејзината глава.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)