кој (зам.) - селански (прид.)

Од југ доаѓаше млака топлина, плодоносен здив од кој селанската крв се смирува.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Осамениот орел го чекаше својот миг: ќе отидеме, ќе остане мрша.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)