Преполн бев со отстапки.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
По заедничкото разгледување на степенот до кој ваквата спротивставувачка форма ги диктира позициите во нивниот однос, ги запрашав дали овој начин станал префериран начин на однесување.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Мислите и желбите им наликувале на врзани садови веројатно вградени во нивните сетила.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Се согласив со оној дел од нејзината оценка во која ваквите досетки ги смести во рафтот на тривијалностите.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Велат постоеле поединци кај кои ваквите неусогласености се регулирале на поинаков начин.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Како оваа спротиставувачка форма на комуникација го замаглува нивното расудување?
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)