кој (зам.) - соба (имн.)

Душкаше по ходниците и просториите по нејзиниот јасминов мирис со кој се стркаше и откриваше во која соба се наоѓа, каде го чека.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
– Од каде сте, – прашувам – граѓанко? Од која соба? – Јас, – вели – од седумката. – Убаво, – велам – да сте здрави и живи.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Дојди ако не ти овде, знаеш во која соба, онаму каде што те сликавме тебе со другото девојче.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
И убаво се стуткува во фланелскиот шал и веќе уста не отвора.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Месечината беше пред мена и, во својата последна полноглавост за тие летни мигови, го исчекуваше својот необичен познајник за весела игра од која собата мирисаше на пресно ископан гроб.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)