На негова иницијатива, еден тиражен весник отвори специјална рубрика, во која доктор Миха еднаш неделно одговараше на прашања од читателите; читателите се јавуваа со иницијали, со псевдоними или анонимно, изнесувајќи свои случаи или случаи на свои; а доктор Миха им одговараше опишувајќи различни слични случки од својата псијихатриска практика, гарнирајќи го тоа со популаризирање на најновите достигнувања во таа област, и, се разбира, почитувајќи го интегритетот на своите дотогашни пациенти со тоа што наведуваше само еден иницијал од нивното цело име.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
„Тој и натаму го користи зборот лудило?“ „Да. Вели дека така е подобро, и во право е.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
И само некои од нив се среќавале: во огромните трпезарии, во Големата сала во која доктор Гете држел предавања, во паркот кога шетале.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Оваа овде, која денес ни служи за пресоблекување, е Големата сала, во која доктор Гете понекогаш ни држи предавања, ни го толкува лудилото, мисли дека така ќе ни помогне да се разбереме себеси.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Како и секаде, и таму биле поделени богатите и сиромашните – оние за кои нивните семејства плаќале високи суми, биле сами, или по двајца во соба.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)