Возбуден, тој сербез му ја фрли уздата од коњот на зачудениот анџија, кој играше табла со еден турски заптија пред анот.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Кога конечно ќе ја прочиташе според него вистинската книга, а таа беше секогаш последната, според распоредот на рафтовите во библиотеката и редот на читањето што само за него имаше некакво посебно значење, тој ќе си ја ставеше старата излитена вратоврска и црната паларија донесени уште од Цариград и излегуваше во старата чаршија да се види со своите најблиски верни пријатели со кои играше балкански покер.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
И како вистински поранешен центарфор на „Македонија“ мајсторски ја шутнува топката што се дотркала до нас од група дечиња кои играат фудбал. ***
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Витгенштајн опишува една група луѓе кои играат разновидни игри со топка (PI, I, 83).
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Но каде лежат тие?
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Ги поздравував пензионерите кои играат на среќа, прозорците подотворени, пискавите пченкопечачи, пеачите празнозбори.
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
Дејвид е член на мала група на илуминати кои играат значајна улога во навигацијата на нашата иднина.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Девијантниот секс можел да ѝ избега на патологијата преку нормативниот родов идентитет и родовиот стил: ниту конвенционално женствената жена која си дозволувала да ја задоволува некоја машкуданка ниту ороспиецот што се идентификувал како стрејт, а кој играл мажествена улога кога им се проституирал на обратни, женствени мажи, не подлежеле редовно на постојан лекарски надзор сѐ додека не поминал добар дел од дваесеттиот век.48
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Каква тоа инаква слика за геј-културата ќе произлезеше?
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Не допуштала никаква категорична разлика меѓу мажите кои играле пенетрирачки сексуални улоги и сексуални улоги на примател во истополовите сексуални контакти.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Тоа верување ги одразува карактерните типови што и двете глумици ги играле извонредно, особено во втората половина на своите кариери, а делумно зависи и од спектакуларната поделба на улогите во единствениот филм во кој играле една наспроти друга, во Што стана со Бејби Џејн? (1962 година), каде што Бети Дејвис дури и ја заточува Џоан Крафорд, буквално ја држи врзана и ѝ тутка крпа во устата.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Ако ви треба некаква друга потврда на ова, доста ви се приказните за дрег-кралицата која го кренала Стоунволскиот бунт удирајќи го со чантичката полицаецон, небаре сакала да каже – како Феј Данавеј во улогата на Џоан Крафорд која играла разгневена мајка маченица – „Па зошто не можеш да ме удостоиш со почитта што ја заслужувам?
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Кога се најразумни, љубовните врски на геј-мажите се нејзин пример и отелотворение.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
А една од задачите на машката геј-култура е да ја свети таа еротика, да ја чува, да ја соопштува и да ја пренесува.
Но, ако мелодрамата има своја еротика, тогаш има и своја политика.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
“
Или размислете за следнава приказна од закопот на Вито Русо, геј-милитантот, виден припадник на ЕКТ АП Њујорк и автор на Целулоиден плакар (студија за прикажувањето на геј-мажите во холивудските филмови).
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Дури и да не е Дејвис нужно садист во голем број од нејзините улоги на платното, нејзините ликови честопати недвосмислено уживаат во победоносноста, во расфрлањето со моќ и со авторитет, во пркосот против општествените конвенции и во терањето по свое дури и, па и особено, по цена на туѓото страдање.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Распространето е верувањето дека Бети Дејвис била големата садистка на платното, исто како што Џоан Крафорд била големата мазохистка на платното.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
- И? И тогаш, сакаш оди заспан или незаспан, роговите на елените ќе бидат заглавени од невидливите слуги на вештерките кои играат на полноќ.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Европските писатели кои ѝ припаѓаат на модерната книжевност се инспирираат и се угледуваат на Едгар Алан По.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
__ 25 Чутуранга (санскр. чатур – четири и анга – чест) – древна игра за четворица која се смета за претходник на шахот, во која играле четири кралеви поставени на 64 полиња и се движат под различни агли.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)